Meningloosheid

 Ik viel laatst bij de pedicure van mijn veganistische voetstuk.

Zij hoorde mijn relaas schoorvoetend aan. Over fanatiek vegetarisme. Omdat er zo ontzettend veel dierenleed is. Over hoe de tranen in m’n ogen schieten bij elke snelwegstoet van vrachtwagens vol volgepropte baconreepjes in spé.

En dan die niet al te zuivere zuivelindustrie. Vol mamakoeien met een gebroken hart.

Zo. Dat luchtte op.

Ze pielde nog wat door, in stilte. En besloot toen: 'als vrouw van een melkveeboer zie ik het, met eigen ogen, toch anders.’ Ze vertelde me dat ze hun dieren zeker niet enkel als cashcow (pun intended) zien. Maar juist ook als wezens waar ze goed voor willen zorgen. Hoe ze er als de kippen bij zijn als er eentje ziek is. En dat ze zich niet herkennen in sommige beelden die geschetst worden.

Het zette me aan het denken.

Want hoe vaak weten we écht van de hoed en de rand? Weet ik bijvoorbeeld echt alles over veganisme of vegetarisme? Verbeter ik de wereld als ik van ver geïmporteerde avocado’s naar binnen schuif? Ik hoop dat ik het goede doe, maar zeker weet ik het niet.

En eigenlijk zou dat toch ook gewoon moeten mogen?

Want de wereld lijkt soms ja of nee.

Je bent voor of je bent tegen.
Staat aan de ene of de andere kant.
Iets is zwart of iets is wit.

Terwijl het soms misschien eerder vijftig tinten grijs is... Ergens in het midden. Omdat je simpelweg niet precies weet wat je mening is.

Over veganisme. Of over de boeren. Of over inclusiviteit. Of over wat dan ook speelt.

Dit is geen pleidooi voor een meningloze massa. Als jij ergens voor staat, go for it. Spread your message.

Maar mogen we in andere gevallen, waarin we soms bijna gedwongen lijken een kant te kiezen (en aan die kant te blijven), niet wat vaker zeggen:

“Ik weet niet genoeg over dit onderwerp om mijn mening te vormen”
“Oh, nu ik dat hoor, ben ik van gedachten veranderd”
“Dat wist ik nog niet, ik ga daar eens over nadenken"

Neutraal en fluïde zijn het anno 2022 helemaal, dus mogen we dat ook wat vaker zijn als het gaat om onze mening?

Baconreepjes blijf ik tenenkrommend vinden. Maar ik ga binnenkort wel even langs mijn pedicure en haar man. Kijken of die mamakoeien echt zo blij zijn...